być w obiegu

См. также в других словарях:

• obieg — m III, D. u, N. obieggiem, blm 1. «obracanie się dookoła czegoś, okrążanie czegoś; obrót» Obieg planet dookoła Słońca. 2. «krążenie płynu w układzie zamkniętym» Obieg wody w centralnym ogrzewaniu. Obieg pary w maszynie. Obieg krwi w organizmie. 3 …   Słownik języka polskiego

• kurs — m IV, D. u, Ms. kurssie; lm M. y 1. «droga do wyznaczonego punktu, po wyznaczonej trasie, przebyta przez pojazd zwłaszcza wynajmowany, rzadziej przez posłańca; przebycie tej drogi» Nocny kurs. Kurs autobusu, taksówki itp. Zapłacić za kurs. 2.… …   Słownik języka polskiego

• chodzić — ndk VIa, chodzę, chodzisz, chodź, chodził 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, udawać się dokądś stawiając kroki, stąpając» Chodzić lekko, szybko, pieszo, piechotą. Chodzić na palcach, energicznym krokiem. Chodzić po lesie, po górach. Chodzić… …   Słownik języka polskiego

• leżeć — ndk VIIb, leżećżę, leżećżysz, leż, leżećżał, leżećżeli 1. «zachowywać pozycję poziomą, być na czymś poziomo wyciągniętym» Leżeć na tapczanie, wersalce. Leżeć w łóżku. Leżeć na wznak, pokotem. Leżeć do góry brzuchem. ◊ Leżeć w szpitalu, klinice… …   Słownik języka polskiego

• kurs — 1. Brać, wziąć kurs na coś «zmierzać w określonym kierunku, do wyznaczonego miejsca»: Okrążyli jedną i drugą wyspę na Jeziorze Dobskim i wzięli kurs powrotny na Giżycko. Płomyk 11/1953. 2. Być w kursie a) «być w obiegu, w powszechnym użyciu» b)… …   Słownik frazeologiczny

• cyrkulować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk Ia, cyrkulowaćluje {{/stl 8}}{{stl 7}} krążyć, być w nieustannym ruchu; przemieszczać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Krew cyrkuluje w naczyniach krwionośnych. Powietrze cyrkuluje w przewodach wentylacyjnych. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• chodzić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, chodzićdzę, chodzićdzi, chodź {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o człowieku i zwierzętach: poruszać się bez określonego kierunku za pomocą nóg w taki sposób, że jedna z nich (lub …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wyjść — dk, wyjśćjdę, wyjśćjdziesz, wyjdź, wyszedł, wyszła, wyszli wychodzić ndk VIa, wyjśćdzę, wyjśćdzisz, wyjśćchodź, wyjśćdził 1. «opuścić jakieś miejsce, zwykle udając się dokądś, w jakimś celu» Wyjść z domu. Wyjść na spacer. Wyjść po zakupy. Wyjść… …   Słownik języka polskiego

• miesiąc — m II, D. a; lm M. e, D. miesiącsięcy 1. «dwunasta część roku, jednostka rachuby czasu obejmująca od 28 do 31 dni; okres bliski okresowi jednego okrążenia Księżyca wokół Ziemi; jakikolwiek okres liczący około 30 dni» Miesiąc kalendarzowy,… …   Słownik języka polskiego

• nieobecny — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, nieobecnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, którego nie ma tam, gdzie powinien być o określonej porze : {{/stl 7}}{{stl 10}}Być nieobecnym na zajęciach. Nieobecny z powodu… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wyjść — 1. Coś, ktoś nie może wyjść komuś z głowy, z myśli «ktoś nie może o czymś, o kimś zapomnieć, coś, ktoś zajmuje czyjąś uwagę»: Twój były chłopak nie może wyjść ci z głowy. Cosm 9/1999. 2. Coś wyszło spod czyjejś ręki, spod czyjegoś dłuta, pędzla,… …   Słownik frazeologiczny